Stare Forum Rzeczypospolitej Eskwilińskiej

To był słoneczny wiosenny dzień. Od niedawna pogoda stawała się coraz cieplejsza zachęcając wszystkich obywateli do dłuższych spacerów w wolnych chwilach. Nie dziwota więc, iż i ty dałeś się skusić na chwilę wytchnienia od ciężkiej codziennej pracy. Właśnie przechadzałeś się starówką miasta gdy nagle spostrzegłeś niecodzienne wydarzenie. Na głównym placu miasta ustawiono gilotynę. Przy owej maszynie stała postać w złowieszczo wyglądającym czerwonym kapturze która demonstrowała działanie maszyny. Podszedłeś bliżej, by przysłuchać się objaśnieniom kata. ,,…tak więc gilotyna, której prototypy tworzono już w XIII w, w czasie rewolucji francuskiej została udoskonalona, tak, iż stała się maszyną do masowych egzekucji” wypowiedziawszy te słowa kat spojrzał się groźnie na publiczność i po chwili napiętej ciszy krzyknął ,,Przyprowadzić skazańca”. Ku zaskoczeniu wszystkich zebranych z namiotu rozstawionego obok gilotyny wyszedł człowiek ubrany w mundur francuskiego oficera z czasów Napoleona prowadzący wyrywającego się mu więźnia zakutego w kajdany. Gdy doszli w końcu do kata, ten z bezceremonialną brutalnością przechylił głowę skazańca, narzucając mu na nią biały worek i następnie kładąc jego szyje tuż pod ostrzem gilotyny. Publika jęknęła przerażona. Mimo, iż wszystko wydawało się być tylko przedstawieniem to jednak wyglądało niezwykle realistycznie. Kat krzyknął jeszcze tylko ,,Niech żyje rewolucja” po czym pociągnął za sznurek, odblokowując ostrze, które spadło natychmiast na szyje skazańca. Głowa owinięta białym workiem spadła do koszyka pod gilotyną. Kilka osób z tłumu zakrzyknęło widząc jak kat powolny ruchem podnosi biały worek z którego sączy się czerwona ciecz o konsystencji krwi. Zapadła głęboka cisza. Nagle kat zdjął maskę odkrywając swoją twarz rozpromienioną serdecznym uśmiechem. ,,Proszę państwa, byliście właśnie świadkiem inscenizacji egzekucji za pomocą gilotyny”. W tej samej chwili podniosło się, jeszcze przed chwilą na pozór martwe, ciało zdekapitowanego skazańca, z tułowia którego wyłania się nagle schowana głowa. ,,Wesoły Rzeźnik życzy państwu miłego dnia” oświadcza na koniec rozpromieniony kat rozdając skonfundowanej publice ulotki. Spoglądasz równie zdezorientowany co wszyscy na otrzymany świstek papieru. Ilustruje on jedynie gilotynę nad którą wznosi się napis: ,,Wesoły Rzeźnik życzy miłego dnia”. Kiedy już oddalasz się od niedawnego ,,miejsca kaźni” słyszysz jeszcze za sobą słowa kata ,,Zapraszamy wszystkich chętnych na dzisiejszą loterię którą odbędzie się o godzinie 18.00. Każdy kto opowie jakiś dowcip na scenie, otrzyma numerek który weźmie później udział w losowaniu wielu atrakcyjnych nagród. Wesoły Rzeźnik zaprasza”