Stare Forum Rzeczypospolitej Eskwilińskiej

KPRE/U/18/09/ZM.2
USTAWA
Z DNIA ........ 2010 ROKU
O ZMIANIE USTAWY O OBROCIE TOWAROWO-PIENIĘŻNYM

Artykuł 1.
Ustawa niniejsza określa zmiany wprowadzone w Ustawie z dnia 21 listopada 2009 roku o obrocie towarowo pieniężnym (KPRE/U/18/09; Lex Wilcziniana Zygmunciakiana de mercibus et pecuniis).

Artykuł 2.
Do artykułu 8. dodaje się §. 3 w brzmieniu:
Rozporządzenie ministra gospodarki o dodaniu nowego towaru do oficjalnej listy towarów określa w szczególności: cenę towaru, pozycję towaru w drzewkach produkcji, termin ważności i inne parametry techniczne. Wydajność pracowników produkujących dany towar określa ustawa. [tu nie jestem pewien, komu dać tę władzę - ustawą czy rozporządzeniem?]

Artykuł 3.
§. 1 W artykule 10. §. 1 wykreśla się słowa: ,,do których należą żywność i ubrania" oraz ,,do których należą pozostałe towary"
§. 2 Do artykułu 10. §. 1 dodaje się słowa:
oraz
C. trwałe
D. nietrwałe
§. 3 Artykuł 10. §. 3 otrzymuje brzmienie:
Niezużytkowane w danym miesiącu przez uczestników obrotu towary nietrwałe muszą być magazynowane, w przeciwnym razie podlegają przeterminowaniu i wyłączeniu z obrotu. Terminy ważności towarów nietrwałych oraz zasady ich magazynowania określa rozporządzenie ministra gospodarki.
§. 4 Do artykułu 10. dodaje się §. 4 w brzmieniu:
Przynależność towarów do określonej kategorii określa rozporządzenie Rady Rządowej.

Artykuł 4.
Dodaje się artykuł 8.1 w brzmieniu:
Uważa się, że dniem produkcji towaru jest pierwszy dzień miesiąca, w którym został wyprodukowany, chyba że pracownicy, którzy go wytworzyli zostali zatrudnieni między początkiem drugiego, a końcem trzeciego tygodnia miesiąca. Wówczas dniem produkcji jest dzień zatrudnienia tych pracowników.

Artykuł 5.
W artykule 12. wykreśla się słowo ,,odrębnej".

Artykuł 6.
Do części 3. B załącznika dodaje się słowa:
Pracownicy zatrudnieni między początkiem drugiego, a końcem trzeciego tygodnia miesiąca wytwarzają połowę normalnej liczby towarów w danym miesiącu.
Pracownicy zatrudnieni między początkiem czwartego tygodnia miesiąca, a końcem miesiąca nie wytwarzają dóbr w danym miesiącu.

Artykuł 7.
Ustawa wchodzi w życie 1 czerwca 2010 roku.

Rozporządzenie Rady Rządowej
z dnia 1 czerwca 2010 roku
w sprawie określenia kategorii towarów

Na podstawie artykułu 10 §. 4 Ustawy z dnia 21 listopada 2009 roku o obrocie towarowo pieniężnym (KPRE/U/18/09; Lex Wilcziniana Zygmunciakiana de mercibus et pecuniis), rozporządza się, co następuje:

§. 1
Do kategorii towarów podstawowych należą:
A. żywność
B. ubrania

§. 2
Do kategorii towarów dodatkowych należą wszystkie towary wymienione na oficjalnej liście towarów, wyjąwszy wyszczególnione w poprzednim paragrafie.

§. 3
Do kategorii towarów nietrwałych należą:
A. żywność
B. drewno
C. żelazo
D. tytoń
E. cygara

§. 4
Do kategorii towarów trwałych należą wszystkie towary wymienione na oficjalnej liście towarów, wyjąwszy wyszczególnione w poprzednim paragrafie.

§. 5
Rozporządzenie wchodzi w dniu ogłoszenia.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki
z dnia 1 czerwca 2010 roku
w sprawie terminów ważności i zasad magazynowania towarów nietrwałych

Na podstawie artykułu 10 §. 3 Ustawy z dnia 21 listopada 2009 roku o obrocie towarowo pieniężnym (KPRE/U/18/09; Lex Wilcziniana Zygmunciakiana de mercibus et pecuniis), rozporządza się, co następuje:

§. 1
Termin ważności towarów nietrwałych liczony jest od dnia produkcji, a jego wymiar dla poszczególnych towarów określa załącznik do niniejszego rozporządzenia.

§. 2
Termin ważności towarów nietrwałych, które nie były magazynowane w przepisany sposób jest krótszy, a jego wymiar dla poszczególnych towarów określa załącznik do niniejszego rozporządzenia.

§. 3
Konieczność magazynowania niezużytkowanego w danym miesiącu towaru powstaje pierwszego dnia miesiąca następnego. Jeśli jednak właściciel towaru nie otrzyma do tego dnia informacji o nadwyżce towaru, wówczas bieg przeterminowania ulega zawieszeniu, do chwili uzyskania tej informacji.

§. 4
Dla prawidłowego magazynowania towarów nietrwałych konieczne są:
A. magazyn
B. pracownik

§. 5
Pojemność magazynu, jego cenę i koszt najmu od Skarbu Państwa określa załącznik do niniejszego rozporządzenia.

§. 6
Pensja pracownika wyliczana jest w stawkach dziennych.

§. 7
Dzienny koszt przechowywania towaru, niezależny od kosztów wymienionych w §§ 5 i 7, wynosi 1% wartości towaru. Jest on zaokrąglany w dół do pełnych centów, a podstawą jego wyliczenia jest średnia rynkowa wartość danego rodzaju towaru w miesiącu poprzednim. Pieniądze te wpływają na konto właścicela magazynu.

§. 8
Informacja dla klientów o towarze przeznaczonym na sprzedaż, a będącym w magazynie, powinna zawierać dzień jego produkcji.

§. 9
Rozporządzenie wchodzi w dniu ogłoszenia.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 1 czerwca 2010 roku w sprawie terminów ważności i zasad magazynowania towarów nietrwałych
I tu wszystko do negocjacji, bo ja to pisałem bardzo orientacyjnie.
Terminy ważności towarów prawidłowo przechowywanych:
żywność - 4 miesiące
drewno - nie podlega przeterminowaniu
żelazo - nie podlega przeterminowaniu
tytoń - nie podlega przeterminowaniu
cygara - nie podlega przeterminowaniu

Terminy ważności towarów nieprawidłowo przechowywanych:
żywność - 1 miesiąc
drewno - 2 miesiące
żelazo - 3 miesiące
tytoń - 1 miesiąc
cygara - 1 miesiąc

Magazyn
pojemność - 100 jednostek
cena - 2000 @
cena najmu - 500 @/mies.

Od razu dodałem akty wykonawcze.

Debata trwa do czwartku do 20.

Z uwagi na to, że projekt wymaga szerokich konsultacji społecznych proponuję dopuścić Panów Jaskoviakusa Anonimusa i Cheewazza Khadila do dyskusji.

a prezydenta?

Prezydent ma prawo do udziału w debacie bez specjalnej uchwały.

Dziękuje za dopuszczenia do udziału w dyskusji. Przede wszystkim chciałbym poprosić o przedłużenie debaty, jako, iż dopiero w dniu dzisiejszym tj. 12.05 zostałem dopuszczony do dyskusji, która skończy się już jutro. Proponowałbym zakończyć dyskusję w sobotę, tj. 15.05. Swoje stanowisko w sprawie owej ustawy jako przedsiębiorca wyrażę jutro (czwartek) lub najpóźniej pojutrze(piątek) jako, iż w ostatnich dniach, w natłoku obowiązków, nie miałem czasu na rzetelne przygotowanie się do dyskusji.
Dziekuje za wysłuchanie

Przyłączam się do prośby pana Khadila i również dziękuję za dopuszczenie.

Czy ktoś jeszcze popiera wniosek o przedłużenie debaty?

Ja popieram wniosek o przedłużenie debaty.

Ja również.

Debata trwa do jutra (sobota) do 22.

Panie Przewodniczący, Wysoka Izbo.

Na forum Wyspy możemy przeczytać, że jako v-państwo nie ograniczamy się do symulacji gospodarczej, a właściwie - ograniczamy ją do minimum. To ważne. Stawiamy sobie zatem trudne zadanie stworzenia gospodarczego systemu, który będzie działał automatycznie i nie absorbował uwagi tych Eskwilińczyków, którzy nie są przedsiębiorcami. Wobec tego należy gospodarkę eskwilińską urealinić i oprzeć na mechanizmach rynkowych.
Primo (wspominałem już o tym w 'kuluarach'): zamieńmy nieżyciowe i 'bezpłciowe' jednostki na kilogramy, bochenki, sztuki, kartony czy jakiekolwiek inne, rzeczowe miary. W ten sposób wszystko zyska na przejrzystości dla tzw. szarego obywatela.
Zanim przejdę dalej, postaram się postawić diagnozę choroby, jaka padła na naszą gospodarkę. Prócz znanego nam faktu deflacji i nadprodukcji widzę jeszcze jeden problem: oderwanie gospodarki od eskwilińskiej rzeczywistości.
Zatem, gdyby Eskwilińczyk musiał kupić tygodniowo 7 bochenków chleba - kupiłby je, a nawet jeszcze szynkę, ser i pasztet, nawet gdyby nie miał takiego prawnego obowiązku. Ale ponieważ musi kupić cztery jednostki jedzenia - kupuje tylko tyle, ile musi. Wspomóc gospodarkę możemy najlepiej poprzez włączenie jej do życia obywateli Wyspy.
(Trzeba więc ujednoznacznić towary, zareklamować je, rozróżnić, a więc i stworzyć nowe nisze w rynku.)
A gdyby przeciętny eskwiliński Kowalski nie kupował 7 bochenków chleba, tylko 3, a może nawet żadnego? Cóż, głodowałby. Chodziłby chudy, apatyczne. A więc spadałby jego prestiż społeczny! A pomijając już punkty prestiżu - skoro nie kupuje, to skąd bierze jedzenie, by przeżyć? Kto je mu dostarcza? To tajemnica... powód, by Kowalskim dyskretnie zainteresowały się odpowiednia służby.
Również i sprawę tzw. towarów luksusowych rozwiązało by urealnienie gopodarki. Bo przecież zupełnie inaczej kupuje się jednostkę mebli, a zupełnie incazej fotel, kanapę albo stół do swojego własnego domu (to, że Eskwilińczycy nie posiadają mieszkań, to temat na zupełnie inną debatę!).
Dobrym pomysłem byłoby wprowadzenie (obecnego w niektórych symulacjach gospodarczych) systemu półproduktów. Przecież, aby wyprodukować chipsy, najpierw trzeba wyhodować ziemniaki. A to tworzy nowe rynki zbytu, daje pole do działania jeszcze przynajmniej jednej firmie i jest kolejnym krokiem do urealnienia.
Podniosą się głosy, że proponowany system jest właśnie przekroczeniem granicy, którą sami wytyczyliśmy, a o której wspomniałem na początku. Ale tak nie jest. Wszytko o czym powiedziałem będzie zajmowało w większości tylko Ministra Gospodarki i zainteresowanych przedsiębiorców. A Eskwilińczykom pozostaje tylko komfort zakupów.

Dziękuję.

Jaskoviakus Anonimus,
Stronnictwo Narodowo-Liberalne

Generalnie proponowane zmiany podobają mi się. Mam jednak parę uwag:
Artykuł 2: Według mnie wydajność pracowników powinna być regulowana ustawą. Można to porównać z ustawowymi granicami maksymalnego czasu pracy pracowników. Natomiast by przy wprowadzaniu kazdego nowego towaru Rada Narodowa nie musiała ustalać osobno wydajności pracowników myślę, iż minister gospodarki powinien mieć możliwość w drodze rozporządzenia przenosić już wyznaczone przez Radę parametry wydajności dla jednego towaru na inny o ile zachodzi między nimi istotne podobieństwo (należą do podobnej branży itp).
Artykuł 4: Uważam, iż dniem produkcji powinien być ostatni dzień każdego miesiąca i to od niego powinien byc liczony bieg nietrwałości.
Artykuł 6: Z tygodniami to bywa różnie. Pierwszy dzień jednego miesiąca wypadnie w poniedziałek, a drugiego w niedzielę. Dlatego uważam, iz lepiej wyznaczyć ,,widełki" liczone w ilości dni od początku danego miesiąca. Czyli ,,pracownicy zatrudnieni po 7 dniu danego miesiąca a przed 21 dniem danego miesiąca wytwarzają połowę normalnej liczby danego towaru. Zatrudnieni po 21 dniu danego miesiąca w owym miesiacu nie wytwarzają towarów.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki: Uważam, iż nie powinno się regulować kosztów magazynowania towarów. Wystarczającym kosztem będzie utrzymanie ,,stróża"- pracownika magazynu, no i zakup lub wynajem magazynu.
Załącznik do rozporządznia: Myślę, iż magazyn powinien pomieścić 200 jednostek.

Propozycja Pana Jaskoviakusa:
Zasadniczo zgoda, rzeczywiście było by dużo lepiej, gdyby tak to funkcjonowało. Problem tylko w wykonaniu. Teraz posługujemy się abstrakcyjnymi, lecz wygodnymi jednostkami. Gdyby przyjąć Pana propozycje, musielibyśmy się zastanowić: jedna jednostka towaru to 5 czy 6 bochenków, a ile to kilo szynki, ile opakowań zupki chińskiej itd. Oprócz tego, że nie jest to przejrzyste, że trzeba tworzyć kolejne groteskowe regulacje o zawartości ,,cukru w cukrze", czy w jednostce, to rodziłyby się absurdy typu - ,,dlaczego do przeżycia miesiąca wystarczy np. 10 bochenków chleba, a szynki to już 20 kg?". Jest jeszcze problem ustalania cen.
Rozbudowane drzewka produkcji też są dobre, ale im więcej będzie pośredników między producentem, powiedzmy ziemniaków, a konsumentem chipsów, tym wyższe będą ceny. I nikt produktu finalnego nie kupi.

Propozycje Pana Khadila:
Artykuły 2 i 4 przychylam się.
Artykuł 6 - Pańska propozycja jest bardziej restrykcyjna dla przedsiębiorców niż moja Smile

Ale można przyjąć system liczenia w dniach roboczych, tak to zrozumiałem, ale wedle moich ,,widełek", tj. pełna produktywność do połowy miesiąca.
Koszt 1% wartości towaru to naprawdę niewiele, a dzięki temu będzie pewna różnica czy magazynujemy 10 czy 150 jednostek. Poza tym opłacać się będzie kupno własnych magazynów.
Raczej rzadko powstanie potrzeba magazynownia aż tylu towarów. Krakowiskim targiem... 150?

Myślę, że wprowadzenie magazynów może być pierwszym krokiem do stworzenia systemu dystrybucji towarów. Jak już Pan Khadil mi zasugerował firma z Port Eagle powinna ponosić koszty gdy sprzedaje do np. Janowa.